De mevrouw achter de kassa zei: prettige avond. “Ik zei niet: veel plezier” riep ze ons nog na. Brimstone van de Nederlandse regisseur Martin Koolhoven kreeg vóór hij ergens te zien was al het aureool van een uitzinnige geweldsorgie. Alsof Koolhoven de zeven jaar productietijd voornamelijk besteed had aan het verzamelen van zoveel mogelijk lichamelijk en psychisch geweld. En ja, als je niet zo goed bestand bent tegen beeldvullende schotwonden, verbeten geselingen van blote vrouwenruggen en het snijden van messen in uiteenlopende lichaamsdelen, ga dan maar niet. Los daarvan, of misschien wel mede daardóór, is Brimstone een krachtig in beeld gebracht gruwelverhaal, waarvan je zowel kunt denken dat het een psychologische (nee, psychopathische) thriller is, als een bijtende aanklacht tegen [Lees meer…]