De eindeloze Wimbledonfinale van afgelopen zondag valt beter te duiden als we te rade gaan bij Longinus. Deze verder onbekende filosoof en redenaar uit de eerste eeuw na Christus legt in zijn geschrift Het sublieme uit waarom het logisch is dat Roger Federer niet alleen twee matchpoints verknoeide, maar bovendien zijn allerlaatste bal vanaf de zijkant van zijn racket het Centre Court uitjoeg. We moeten alleen even de bevindingen van Longinus transponeren van de literatuur naar het tennissen. Longinus onderzoekt wat nou precies het sublieme onderscheidt van het perfecte en met welke middelen een auteur, spreker of kunstenaar de lezer, toehoorder of toeschouwer door [Lees meer…]