Nou ja, zo héél wild waren de ‘wilden’ van Brücke en Der Blaue Reiter nu ook weer niet. Feitelijk zijn het, na alles wat erna gekomen is aan ongebreidelde abstractie, vrij brave doekjes, die momenteel in Museum de Fundatie te Zwolle hangen. Het wilde zit hem meer in de manier van leven van de schilders. Ze zochten de natuur op en keerden zich tegen het materialistische, zakelijke, rationele vooruitgangsdenken, dat Europa in hun tijd (rond de vorige eeuwwisseling) zoveel welstand had gebracht. Ze noemden zich expressionisten, om zich af te zetten tegen het in hun ogen gezapige en oppervlakkige [Lees meer…]
Op de huid
Als je de portretten van Annemarie Busschers (‘van’ vaak in dubbele betekenis) ziet, moet je een beetje denken aan dat mopje van Gummbah, zo meedogenloos zit ze haar modellen op de huid. Geen neushaar, moedervlek of puistje ontkomt aan haar wrede penseel (of potlood, of balpen, of wat ook – Busschers is bepaald niet kieskeurig in de selectie van haar gereedschap; ze vindt het bijvoorbeeld ook geen probleem om het colbert van Wim Pijbes niet te schilderen, maar eenvoudig weer te geven door middel van een lap stof). Tot half januari zijn in Kasteel Het Nijenhuis te Heino (onderdeel van Museum De Fundatie) veertig hyperrealistische werken van Busschers te zien. Voor het merendeel uiterst precieze portretten op immens formaat. In de inleidende tekst bij de tentoonstelling wordt het confronterende karakter [Lees meer…]
Slapeloze beelden
Dit bericht komt wat laat, maar wie opschiet kan nog net in Museum de Fundatie in Zwolle de aangrijpende sculpturen van Lotta Blokker zien. Haar expositie The Hour Of The Wolf duurt nog tot 5 januari. Het zijn negen levensgrote beelden van mensen die de slaap niet kunnen vatten, geboetseerd op het angstaanjagende moment vlak voor de zon opkomt – het uur van de wolf. Een jongetje dat zijn handen tegen het vensterglas drukt. Een [Lees meer…]
Waar is Suzette?
In de tuin van Kasteelmuseum Het Nijenhuis te Heino troffen we tot onze verrassing in volle glorie de beeldengroep aan die ooit deel uitmaakte van het Hildebrand-monument in de Haarlemmerhout. Van dat monument in Haarlem, geboortestad van Nicolaas Beets, is deerniswekkend weinig meer over: de rand van de fonteinbak en – iets verderop – het beeld van Hildebrand. De Haarlemmerjeugd hokt hier in de schemering bijeen en zorgt dat het bassin goed gevuld blijft met kapotte bierflessen, lege chipszakken en volle condooms. De ontstaansgeschiedenis van het monument is een lijdensverhaal. [Lees meer…]