IV
Ik, kleine slaaf van poëzie en taal,
mij was ter borst de eerste melk al schraal.
Zó droef, zó dun klonk ‘t moedermonds verhaal,
waar het kanon in doorklonk van Transvaal,
en zó vol tranen was het kleine lied
van bruut verraad en simpel boers verdriet,
[Lees meer…]
Het ongetwijfeld beroemdste gedicht van Gerard den Brabander staat in de bundel De holle man uit 1945:
Ik, kleine slaaf van poëzie en taal,
mij was ter borst de eerste melk al schraal.
Zó droef, zó dun klonk ‘t moedermonds verhaal,
waar het kanon in doorklonk van Transvaal,
en zó vol tranen was het kleine lied
van bruut verraad en simpel boers verdriet dat,
wat mij voedde, woord en melk en brood,
dit ál doortrokken was van dood en dood.
Drie jaar eerder had Den Brabander, die eigenlijk Jan Jofriet (1900-1968) heette, zijn burgermansbestaan als ambtenaar bij de posterijen voorgoed ingeruild voor [Lees meer…]
Het plaatselijke antiquariaat houdt ermee op. De collectie is zowat te geef. Zo vielen ons voor een paar euro drie dichtbundels van Gerard den Brabander (1900-1968) ten deel. De meest bijzondere daarvan is De Deur op het Haakje, Verzen uit het bezette gebied, ‘slechts in één beperkte oplage verschenen’ in 1943, eigenhandig door de oude bard gesigneerd. Het derde gedicht uit de bundel is ALLEEN MET MIJN SIGARET: [Lees meer…]