Op het reclamebureau hebben ze uitgezocht dat zware, zwoele, beetje hese vrouwenstemmen overtuigen. Deze zware, zwoele, beetje hese vrouwenstem (is het wel een vrouw?) zegt: “Ga met ons mee. We hebben fantastische vakanties voor u. In Europa? Maar ook vér daarbuiten! Reizen? Smaakt naar meer! Het geeft nieuwe energie. Imponeert. Verrast. Inspireert. En…? Ontroert…! En we gaan altijd voor de beste prijs. De wereld is Kras.” Als Vim een soortnaam werd voor schuurpoeder en TomTom voor navigatiesystemen, dachten ze bij Kras, waarom zou Kras dan niet een soortnaam voor reizen kunnen worden? We gaan dus niet reclame maken voor Kras, maar voor reizen. Want dat smaakt naar meer, geeft nieuwe energie etc. Natuurlijk zetten we er toepasselijke plaatjes onder. Bij smaakt naar meer een stalletje met etenswaarden. Bij nieuwe energie een waterval. Bij imponeert de Grand Canyon. Wow, knap gevonden! O ja, en wat reizen óók nog doet: ontroeren! Kijk maar hoe ontroerend zo’n klein olifantje is. Dat zie je thuis niet. Bah, wat een waardeloze, pretentieuze, voorspelbare en gemakzuchtige prutsreclame. Kras wil van zijn prijsvechtersimago af en positioneert zich als het ultieme reizen zélf. Meer nog: als ‘de wereld’. Reizen ontróért?!