De welwillenden (2006) van de Franse schrijver Jonathan Littell is misschien wel de meest schokkende en controversiële roman over de Tweede Wereldoorlog. Hoofdpersoon en ik-figuur is de SS-er Max Aue, jurist en veiligheidsofficier bij de SD. Duizend pagina’s lang kijken we met zijn ogen en denken we met zijn hoofd. Van die kant hadden we de oorlog nog niet bekeken, en het lugubere is dat het de lezer soms moeite kost de vereiste distantie tot deze verdorven hoofdpersoon in acht te nemen. Zijn Weltanschauung is uiterst overzichtelijk: het woord van de Führer is wet. Als de Führer de vernietiging van de joden heeft bevolen, dan moet dat gebeuren. Maar: een en ander dient wel ordentelijk te verlopen, vindt Aue. Ergens midden in het boek krijgt hij van Reichsführer Himmler opdracht eens uit te zoeken waarom er in de concentratiekampen zo weinig [Lees meer…]