Over een spookhuis dat brandt en herrijst. Over een ijdele Dichter die aandacht wil. Over houten vloeren met bloederige wonden. Over muren met hartkloppingen. Over ongenode, maar uiterst welkome gasten. Over een broedermoord. Over felgele medicijnen. Over godsdienstwaanzin. Over magisch kristal dat ontploft. Over sektarisch geweld. Over scheppen, falen, kunst en frustratie. Over groene schepsels die het toilet verstoppen. Over Javier Bardem, zo mogelijk nog gekker, gevaarlijker en enger dan in No Country For Old Men. Over de ogen van Jennifer Lawrence. Over de huid van Jennifer Lawrence. Over de borsten van Jennifer Lawrence. Over de angst van Jennifer Lawrence. Over het kind dat ze krijgt. Over de geschenken die gebracht worden. Over geluiden die dreigen. Over bloed dat sijpelt. Over een lam dat geslacht en [Lees meer…]