De film heet volkomen terecht ‘Mr.’ Turner, en niet bijvoorbeeld ‘J.M.W.’ Turner of eventueel ‘William’ Turner. Hij gaat namelijk veel meer over de persoon – een excentrieke, aandoenlijke brompot – dan over de schilder. We zien Turner zich al grommend en grauwend door het leven worstelen. Hij heeft het beste voor met alles en iedereen, maar dat wordt maar door weinigen waargenomen. Als schilder van landschappen en zeegezichten stijgt hij tot grote hoogte, maar als zijn woeste golven en onheilspellende wolkenpartijen steeds abstracter worden, kan zijn Victoriaanse publiek (inclusief de jonge vorstin zelf) hem niet meer volgen en [Lees meer…]