Bonkend, beukend, rammend en slingerend werd Heather Bergsma vanochtend wereldkampioen op de 1.000 meter schaatsen. In zijn dagelijks Klein Verslag citeert Trouw-columnist Wim Boevink de Engelse schrijver Edward St. Aubyn, uit diens roman ‘Lost for Words’: “The measure of a work of art is how much art it has in it, not how much ‘relevance’. Relevant to whom? Relevant to what? Nothing is more ephemeral than a hot topic.” Reve schreef ooit: kunst is gestileerde emotie. En om nóg iemand te citeren, bijna vier jaar geleden stond hier deze uitspraak van F.B. Hotz: “Wat een schrijver tot schrijver maakt is de kwaliteit van zijn verwoording, en niets anders. Niets. Niet het gegeven, de strekking of de invalshoek maakt het meedelen tot schrijven; het zijn [Lees meer…]
Er is nog veel meer aan de hand bij het schaatsen
Beorn Nijenhuis, ex-schaatssprinter, nu neurowetenschapper, heeft samen met twee experimenteel psychologen onderzoek gedaan naar de invloed van het gedrag van de man of vrouw met het startpistool op de eindtijd van de schaatsers. De ene starter wacht veel langer met schieten dan de andere. Een seconde verschil in de startprocedure kan leiden tot een 0,29 seconden tragere eindtijd. Dat is een eeuwigheid op een schaatsafstand die niet zelden beslist wordt op een paar honderdsten van een seconde. Soms zelfs een duizendste. Nijenhuis heeft een simpele oplossing voor dit probleem: de computer laten starten, zodat de starttijd voor iedereen gelijk is. Bij De Wereld Draait Door spuwden Erben Wennemars en Mark Tuitert vuur: zo haal je toch [Lees meer…]