Op 7 september wordt Sonny Rollins, de grootste levende jazzlegende, 93. Hij speelt al een aantal jaren geen saxofoon meer, als gevolg van een longaandoening die mogelijk het gevolg is van het inademen van giftig stof na 9/11, bij hem om de hoek. Hoog tijd om kennis te nemen van zijn lijvige biografie Saxophone Colossus, The Life and Music of Sonny Rollins, geschreven door Aidan Levy. Rollins was als tiener al een fenomeen in New York. Voor zijn twintigste had hij reeds met alle jazzgroten van zijn tijd op het podium gestaan. In de jaren vijftig gold hij als een van de helden van de moderne jazz. Fameus is de LP Saxophone Colossus uit 1956, met als bekendste nummer de calypso St. Thomas, waarin Rollins voor het eerst teruggrijpt naar zijn roots op Trinidad. Niet lang daarna manifesteerde zich iets wat kenmerkend is voor zijn hele muzikale carrière: de combinatie van [Lees meer…]
Happy birthday, Sonny!
Vandaag wordt Sonny Rollins, de grootste levende jazzlegende en een van de meest formidabele saxofonisten ooit, 90 jaar. ‘Jazz Video Guy’ legde in een video (helaas alweer verwijderd) uit wat voor een onvoorstelbaar leven Rollins heeft gehad. Hij focust zich daarbij op het fameuze album The Freedom Suite uit 1958, ‘de eerste jazzplaat met een politieke boodschap’. In 1958 was de situatie voor zwarte Amerikanen nog huiveringwekkender dan nu. Jazz Video Guy verwijst naar een live-uitvoering van The Freedom Suite door tenorsaxofonisten Jed Levy en Craig Handy (zie de video’s hieronder – eerst de trailer). Hij gaat niet in op de muziek van Rollins, daar hebben [Lees meer…]
Zelf Sonny Rollins zijn
Marc Myers schrijft op zijn blog JazzWax elke dag over jazzlegenden en legendarische jazzopnames. Een paar weken terug stuurde de dichter Billy Collins hem een ongepubliceerd gedicht over Sonny Rollins. Afgelopen weekend las Myers het gedicht voor aan Rollins. Die kwam niet meer bij van het lachen. “Oh, wow. Yeah, I’ve heard of Billy Collins. That’s great, man.” Klik hier voor het gedicht zelf.
Zie ook: Vergeetachtigheid
Sonny Rollins zijn
Een van de gevaren van Sonny Rollins draaien
Op mijn oordopjes als ik ‘s ochtends hardloop
Is dat ik begin Sonny Rollins te willen zijn
En me realiseer dat ik hem gewoon niet ben.
Ik loop meestal over een bochtig sintelpad
Langs de rand van een meer dat schittert in de zon.
Ik spot een reiger, een eendenpaar, vijf witte ibissen,
Maar het feit blijft dat ik niet Sonny Rollins ben.
Sonny Rollins Bridge
Als alles goed gaat, maakt Sonny Rollins (87) nog mee dat de Williamsburg Bridge, over de East River, tussen Manhattan en Brooklyn, herdoopt wordt tot Sonny Rollins Bridge. Het gemeentebestuur van New York buigt zich momenteel over een ontwerpresolutie die dit mogelijk moet maken. Hoezo dit allemaal? In 1959 bevond jazzsaxofonist Rollins zich – zoals wel vaker – in een creatieve impasse. Er zat in zijn ogen niets anders op dan oefenen, oefenen en nog eens oefenen, liefst vierentwintig uur per dag. Maar er was een probleem. Zijn zwangere buurvrouw kon niet tegen het eindeloze getoeter. En al helemaal niet ’s nachts. Rollins vond de oplossing op de voetgangerspromenade van de naburige Williamsburg Bridge. Twee jaar terug vertelde hij tegen de New York Times: “Nobody was there, and it was beautiful. I went to the bridge to practice just about every day for two years. Playing against the sky really does improve your volume, and your wind capacity.” Het resultaat was The Bridge, algemeen beschouwd als een van de belangrijkste jazzalbums ooit.
Bron: Bowery Boogie
Thelonious Monk 1917-1927
Als pianist Thelonious Monk niet al in 1982 was overleden, hij was nog maar 65 jaar, dan zou hij gisteren 100 zijn geworden. Maar natuurlijk sterven jazzgrootheden als Monk alleen lichamelijk en leeft hun geest voor eeuwig voort. Ter ere van Monk’s honderdste verjaardag een prachtig interview met bewonderaar en collega Sonny Rollins, over de jaren vijftig, toen ze elkaar ontdekten als vrienden en grote vernieuwers [Lees meer…]
Sonny geen fan van Rollins
Aanstaande donderdag wordt de grootste jazzsaxofonist aller tijden, Sonny Rollins dus, 87. Ter gelegenheid van zijn verjaardag brengen vier andere grote saxofonisten – Jimmy Heath, Joe Lovano, Branford Marsalis en Joshua Redman – op 16 september een eerbetoon aan de grootmeester tijdens het zestigste Monterey Jazz Festival, waar Rollins zelf ook vaak acte de présence gaf. In een telefonisch onderhoud met de organisatie van het festival liet Rollins weten zer vereerd te zijn, hoewel hij ‘niet een grote Sonny Rollins-fan is’. Rollins is steeds uitermate kritisch geweest op zijn eigen spel, en vond dat het altijd beter kon. Tot op hoge leeftijd bleef Rollins oefenen en [Lees meer…]
Sonny Rollins: Road Shows Vol. 4
De saxofoonkolos is 85 jaar en doet geen optredens of plaatopnames meer. Maar onlangs is wel deel 4 in de formidabele serie Road Shows uitgekomen, met door Sonny Rollins zelf geselecteerde live-opnames uit de jaren 2001 tot 2012.
Happy birthday, Sonny!
Tenorsaxofonist Sonny Rollins, op zeer grote afstand de grootste levende jazzlegende, wordt vandaag 85 jaar. Sinds kort treedt hij niet meer op, als gevolg van een longaandoening. It Don’t Mean A Thing is natuurlijk niet het meest gepaste commentaar hierop, toch nemen we graag de suggestie van Jazz On The Tube over en laten we de ‘saxophone colossus’ zien en horen op 29-jarige leeftijd, in 1959. Hij had in de jaren daarvoor al enkele fameuze platen gemaakt, zoals Tenor Madness, Night At The Village Vanguard, Newk’s Time en Way Out West, maar zou zich kort na deze opname gefrustreerd [Lees meer…]
84 jaar en beter dan ooit
Een bijzondere dag voor de jazzliefhebber: Sonny Rollins, algemeen erkend als de grootste levende tenorsaxofonist, wordt vandaag 84 jaar. Wie veronderstelt dat de saxophone colossus deze dag in alle rust achter de geraniums van zijn kamer in een elderly center doorbrengt, heeft het goed mis. De oude meester oefent. Elke dag, urenlang, in zijn appartement midden in Manhattan. Hoewel hij al meer dan zestig jaar de sterren van de hemel speelt, kan het wat hem betreft altijd nog beter. ‘The best is yet to come’, zegt hij vaak. Gun uzelf [Lees meer…]
Swingende doedelzak
Prachtig, die Afrikaanse knieën onder die Schotse kilt. Open Culture vraagt aandacht voor een curieuze uitvoering van John Coltrane’s meesterwerk A Love Supreme door doedelzakspeler Rufus Harley (1936-2006). Hij had al diverse instrumenten uitgeprobeerd – saxofoon, fluit, hobo, klarinet, toen Harley in 1963 bij de begrafenis van John F. Kennedy de Black Watch Scottish Marching Band zag optreden. Hij was meteen verkocht en [Lees meer…]