Take Me Somewhere Nice (NL, 2019, Eva Sendijarevic) is zo’n product van de hedendaagse cinema waarin het niet echt lijkt te gaan om het verhaal, maar om de symboliek achter de gebeurtenissen. Wat je dan zien krijgt, zijn flarden. Korte scènes, die plotseling ophouden en die je zelf maar verder moet aanvullen, als je dat zou willen. Kijk maar, je ziet niet wat je ziet, zou je met een knipoog naar de dichter Martinus Nijhoff* kunnen zeggen. Een moeder en een dochter naast elkaar op een ligbed in de zon zijn niet een moeder en een dochter naast elkaar op een ligbed in de zon. Ze zijn twee generaties nieuwkomers, die elkaar letterlijk en figuurlijk moeilijk verstaan. Een pubermeisje op pad naar haar zieke Bosnische vader is niet een pubermeisje op pad naar haar zieke Bosnische vader. Het is de ontwortelde [Lees meer…]
Je bent hier: Home / Archief voor Take me somewhere nice