In zijn essaybundel Known And Strange Things schrijft Teju Cole allerlei behartigenswaardige zaken over onderwijs, cultuur en wetenschap. Een flink deel van het boek gaat over fotografie. Zo beschrijft Cole hoe hij bij een fototentoonstelling in Antwerpen zonder erg langs een meterslange kleurenfoto van een bos liep. Wéér zo’n grote foto, dacht hij, waarvan er tegenwoordig zoveel in musea hangen. Aan het eind van de expositie besloot hij nog even terug te gaan naar de bosfoto, getiteld Clearing. De bladeren aan de bomen waren raar, zag hij nu. Versimpeld. Cole las het infobordje. De Duitse kunstenaar Thomas Demand [Read more…]
Toevallig allemaal zwart
In zijn essay Black Body (te vinden in de bundel Known and Strange Things) schrijft Teju Cole over het verblijf, begin jaren vijftig, van de zwarte schrijver James Baldwin in het zeer blanke Zwitserse Leukerbad. Men vond hem maar een rare verschijning. Er waren mannen die hem aanspoorden te leren skiën, zodat ze hem belachelijk konden maken. Dorpelingen beschuldigden hem van het stelen van brandhout. Anderen wilden zijn haar voelen en zeiden dat hij het moest laten groeien en er een winterjas van moest maken. Kinderen, opgevoed met het idee dat de duivel zwart was, krijsten als hij voorbijkwam. Cole stelt vast dat er sindsdien niet veel veranderd is. Zeker niet in Amerika. Hij geeft [Read more…]
Who is you?
In zijn essaybundel Known and Strange Things staat een mailconversatie van Teju Cole met zijn in Sarajevo geboren collega Aleksandar Hemon. Het gaat onder meer over fictie en non-fictie. Cole hekelt de strikte scheiding tussen beide. “Het is totaal niet natuurlijk om onder woorden gebrachte ervaringen op die manier op te splitsen. We gaan in een museum toch ook niet op zoek naar fictieve of non-fictieve schilderijen?” Zo is het ook volstrekt niet relevant je af te vragen in hoeverre de film Moonlight ‘waargebeurd’ is of niet. Zeker, de regisseur Barry Jenkins schrok toen hij het script zag van het nooit opgevoerde toneelstuk In Moonlight Black Boys Look Blue van Tarell McCraney. De hoofdpersoon leek wel een kopie van hemzelf! Oók vroeger gepest, óók een verslaafde moeder, óók nergens een vader te bekennen, óók zwart, óók homo. Maar daarmee is Moonlight nog geen [Read more…]
Hijs de haydnvlag!
Teju Cole schrijft in zijn nieuwe essaybundel Known and Strange Things mooie woorden over de Zweedse dichter en Nobelprijswinnaar Tomas Tranströmer (1931-2015): “The satisfaction, the pleasure, the comfort one takes in these poems comes from the way they seem to have pre-existed us. Or perhaps, to put it another way, the magic lies in their ability to present aspects of our selves long buried under manners, culture and language. The poems remember us and, if we are perfectly still, give us a chance to catch sight of ourselves.” De opname hieronder is van kort voor het overlijden van de dichter in 2015. Tranströmer speelt een stuk van Haydn op de piano en draagt het gedicht Allegro voor. Het komt uit de bundel De halfklare hemel uit 1962, hier in de vertaling van [Read more…]